نیْستان آنهایی اند که در این محفل نیستند و به گرد آتش این محفل نشسته اند، وصفی از نیستان در این هفت مصرع از مولانا در نی نامه آمده:
هر کسی کو دور ماند از اصل خویش
هرکه این آتش ندارد نیست باد
هرکسی از ظّن خود شد یار من
هر کرا جامه ز عشقی چاک شد
هر که او از هم زبانی شد جدا
هرکه جز ماهی ز آبش سیر شد
هر که بی روزیست روزش دیر شد